Τα τελευταία είκοσι τέσσερα χρόνια νοιώθω μια οικειότητα με την Ελλάδα που ξεκινά από τότε που για πρώτη φορά πάτησα τα πόδια μου σ’ αυτή, στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας κατεβα΄νοντας από το καράβι που ερχόταν από την Ιταλία. Το καθάριο πρωινό φως, οι βράχοι, τα βουνά, η ασημένια ζωντάνια των δέντρων, η ασυνήθιστη μελαγχολία τη θάλασσας – ήταν για μένα μια ιδιαίτερη αίσθηση όπως και σε κάθε επισκέπτη που φθάνει στην Ελλάδα για πρώτη φορά. […] (Από τον πρόλογο για την Ελληνική έκδοση)