Μια από τις κύριες προυποθέσεις για τη δυναμική αξιοποίηση των συστατικών της πολιτιστικής μας παράδοσης, και την αποτελεσματική τους ένταξη στις συντεταγμένες των σημερινών αναγκών, θα έπρεπε να είναι και η ελευθερία της ερευνητικής διαδικασίας. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία, πωςο ειδικός μελετητής βιώνει καθημερινά μια αδυναμία πρόσβασης στους “απαγορευμένους” χώρους των Μουσείων, των Αρχείων και των βιβλιοθηκών, πως η προσιτότητα του υλικού είναι “ελεγχόμενη” και η εποπτεία τους ατελής. […] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)